فرزندان طلاق

‘فرزندان طلاق’ یک درام ایرانی تحریک‌کننده است که توسط تهمینه میلانی کارگردانی و نوشته شده است. این فیلم به زندگی خانواده‌هایی که با طلاق سر و کار دارند، نگاهی شجاعانه می‌اندازد، موضوعی که به عنوان یک ممنوعیت در نظر گرفته می‌شود و به ندرت به صورت علنی بحث می‌شود. این فیلم در سال ۱۹۹۰ منتشر شد و به سفر هیجانی و چالش‌هایی که توسط خانواده‌های مختلف مواجه می‌شوند، می‌پردازد.

داستان درباره چند خانواده است که هر یک با پس زمینه دردناک طلاق مبارزه می‌کنند. در حالی که بزرگسالان از طریق مشکلات شخصی خود راه می‌یابند، کودکان بار جدایی را می‌کشند. آنها مجبورند به تغییر محیط، مقابله با غیاب یکی از والدین و مواجهه با آشوب هیجانی که با آن همراه است، سازگار شوند.

با روایت غنی و بازی‌های مؤثر، ‘فرزندان طلاق’ نوری به تأثیر طلاق بر زندگی کودک می‌اندازد. این فیلم به گیجی، خشم و آرزوی یک زندگی خانوادگی پایدار پرداخت می‌کند. فیلم واکنش‌ها و روش‌های مقابله متفاوت کودکان را به تصویر می‌کشد و از انعطاف‌پذیری و آسیب‌پذیری آنها سخن می‌گوید.

با بازی قابل توجه مهشید افشارزاده، نیما بانک و جعفر بزرگی، ‘فرزندان طلاق’ تصویری معتبر از تجربه انسانی در مواجهه با طلاق ارائه می‌دهد. این فیلم تصویری واقع‌گرایانه از پیچیدگی‌ها و پیامدهای این مسئله حساس را ارائه می‌دهد. اگرچه ممکن است در IMDb امتیاز متواضعی به این فیلم داده شود (۵٫۰)، اما توانایی آن در مقابله با یک موضوع چالش‌برانگیز و تحریک بحث‌های معنادار، آن را به یک افزوده محترم به سینمای ایران تبدیل می‌کند.