سرگیجه

ورتیگو یک فیلم رازآلود، عاشقانه و هیجانی ساخته سال ۱۹۵۸ به کارگردانی آلفرد هیچکاک است. داستان فیلم درباره‌ی یک کارآگاه سابق پلیس سانفرانسیسکو به نام جان “اسکاتی” فرگوسن است که توسط جیمز استوارت بازی می‌شود. اسکاتی پس از یک حادثه که او را با ارتفاع‌سنجی و سرگیجه روبرو می‌کند، مجبور به بازنشستگی زودهنگام می‌شود. با این حال، وقتی توسط یک آشنای قدیمی به نام گاوین الستر استخدام می‌شود تا همسرش مادلین را که توسط کیم نواک نقش آفرینی می‌شود، پیگیری کند، در یک شبکه از راز و علاقه‌مندی گره خورده است.

همانطور که اسکاتی به مادلین که به نظر می‌رسد توسط گذشته‌ی تاریکی مورد تعقیب قرار گرفته است، معتاد می‌شود، مرزهای بین واقعیت و وهم مبهم می‌شوند. شیاطین درونی اسکاتی و علاقه‌مندی روزافزون او به مادلین سفری پیچیده و هیجان‌انگیز را ایجاد می‌کنند. همانطور که او به راز عمیق‌تری نفوذ می‌کند، اسکاتی لایه‌هایی از فریب را کشف می‌کند که به پیچیدگی‌ها و دورانده‌های غیرمنتظره‌ای منجر می‌شود.

ورتیگو یک کلاس درباره‌ی داستان‌گویی هیچکاک است، با داستان پیچیده‌ی آن، سینماتوگرافی جوانمردانه و موسیقی ترسناکش. این فیلم به موضوعاتی از جمله علاقه‌مندی، هویت و شکنندگی ادراک می‌پردازد. با داستان هیجان‌انگیز و عمق روانشناختی‌اش، بینندگان را در لحظه‌ی نیمه‌راه نگه می‌دارد.

با بازی فوق‌العاده جیمز استوارت، کیم نواک و باربارا بل گدس، ورتیگو به یک کلاسیک بی‌زمان در عرصه‌ی سینما تبدیل شده است. این فیلم تحسین‌برانگیز بوده و به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای هیچکاک شناخته شده است.